Toen ik gisterenavond om 23.00 naar bed ging lag Josephien nog stilletjes wakker in bed. Ik kroop even naast haar om samen wat te knuffelen. Josephien slaat, zoals ze vaker doet, haar armpjes om mijn nek, zo liggen we wat en tot mijn verbazing hoor ik haar zachtjes in mijn oor fluisteren; 'je bent mijn beste vriendin....'
1 opmerking:
Wat lief..
Ik ervaar nog steeds mijn moeder als vriendin, hopen dat het bij jullie ook zo mag blijven!
Een reactie posten