Fietsen

Voor Josephien haar tweede verjaardag hebben we haar een roze loopfietsje gegeven, het fietsje en Josephien waren sinds dat moment als het even kon onafscheidelijk. Waar ze eerst nog voorzichtig en langzaam rond reed, werd het al snel met de voetjes van de grond en kon ze heel wat vaart maken.

Een paar maanden geleden heeft ze besloten dat ze wel op een echte fiets wilde fietsen, dagenlang liep ze met het fietsje aan de hand door de de tuin. Trappen kon ze, evenwicht bewaren ook, dus fietsen moest toch lukken? Helaas bleek het fietsje net te groot en een kleiner maatjes bestaat niet of konden wij in ieder geval niet vinden.

Afgelopen weekend maar weer eens gekeken of ze nu wel op het fietsje past en jawel ze was hard genoeg gegroeid en kon net met de punt van haar schoentje bij de grond. Haar op de fiets gezet en eigenlijk fietste ze zo weg, eerst bleven we er nog naast rennen maar als snel bleek dat ze het prima zelf kan, ook stoppen, wel eens waar met haar schoenen, maar daar werken we nog wel aan ;-) en afstappen gaan prima. Alleen zelf weg fietsen lukt nog niet.